作詞 : Show-taro
作曲 : Show-taro
編曲 : Mosquito-Milk
歌 : Mosquito-Milk
曲名 : 水の中 ( in the water ,ความหมายตามอักษรคือในน้ำ,กลางน้ำ )
歌詞 :
心の中に降る雨は まだ暫くやみそうにないんだ
呼吸を整えても
見えない時間に震えて ピエロのような顏をしてさ
そっと赤い舌をだす
降るはずのない雨が 瞼から溢れる
鏡に映つた 消えそうな自分を離したくない
だから
ボクはこのまま 眠りにつくよ
起こすのはキミさ 深い水の中で
目を閉じてるから
笑顏を忘れたピエロは またボクに囁きかけるんだ
「早くその目を開けてよ…」
でも邪魔するだけのイヤな風 しみるだけのイヤな風が
呼吸を奪うのさ
降るはずのない雨が 瞼から溢れる
繫いだ心は 忘れない 離さない 離したくない
だから
ボクは暫く 眠りにつくよ
起こすのはキミさ 深い水の中で
愛しているから
深い不快な水の中 なかなか目覺めないボクに必要な
水面に映る君の背中 ピカピカ照らすボクの太陽か
流れ 亂れ そんな水の中で 手を差しのべてくれるのは誰?
外は晴れ キミに幸?れ そろそろボクも目覺めよう
Romaji:
Kokoro no naka ni furu ame wa mada shibaraku yamisou ni nain da
Kokyuu wo totonoete mo
Mienai jikan ni furuete Piero no you na kao wo shite sa
Sotto akai shita wo dasu
Furu hazu no nai ame ga mabuta kara afureru
Kagami ni utsutta kiesou na jibun wo hanashitaku nai
Dakara
Boku wa kono mama nemuri ni tsuku yo
Okosu no wa kimi sa Fukai mizu no naka
Me wo tojiteru kara
Egao wo wasureta Piero wa mata boku ni sasayakikakerun da
"Hayaku sono me wo akete yo..."
Demo jama suru dake no iya na kaze shimiru dake no iya na kaze ga
Kokyuu wo ubau no sa
Furu hazu no nai ame ga mabuta kara afureru
Tsunaida kokoro wa wasurenai hanasanai hanashitakunai
Dakara boku wa shibaraku nemuri ni tsuku yo
Okosu no wa kimi sa fukai mizu no naka de
Aishiteiru kara
Fukai fukai na mizu no naka nakanaka mezamenai boku ni hitsuyou na
Minamo ni utsuru kimi no senaka pikapika terasu boku no taiyou ga
Nagare midare sonna mizu no naka de te wo sashinobete kureru no wa dare
Soto wa hare Kimi ni sachiare sorosoro boku mo mezameyou
แปลไทย:
ฝนที่ยังตกอยู่ภายในใจนั้น ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดภายในเร็วๆนี้
แม้จะเตรียมลมหายใจ(ทำใจ)ไว้แล้วก็ตาม
หนาวสั่นไปกับเวลาที่มองไม่เห็น มองเห็นเหมือนตัวตลก
ค่อยๆแลบลิ้นสีแดงออกมา
ฝนที่ไม่ควรจะตกกลับเอ่อล้นมาจากเปลือกตา
ไม่อยากจะปล่อยให้ภาพตัวเองที่สะท้อนอยู่บนกระจกเลือนหายไป
เพราะฉะนั้น
ผมจะนอนทั้งที่สภาพอย่างนี้
ภายใต้ห้วงน้ำลึกนี้ ที่เธอก็จะเป็นคนปลุก
จากการหลับไหล
ตัวตลกที่ลืมการยิ้มไปแล้วนั้น ได้กระซิบบอกกับผมอีกครั้งว่า
"รีบๆตื่นได้แล้ว..."
แต่ว่ามีสายลมแย่ๆที่เอาแต่ขัดขวางอยู่ สายลมแย่ๆที่ทำให้รู้สึกเสียดแทง
แย่งชิงลมหายใจผมไป
ฝนที่ไม่ควรจะตกกลับเอ่อล้นมาจากเปลือกตา
หัวใจที่ถูกเชื่อมโยงกันไว้ ไม่อาจลืม ไม่อาจปล่อย ไม่อยากจะปล่อยไป
เพราะฉะนั้น
อีกสักพัก ผมจะนอนแล้วนะ
ภายใต้ห้วงน้ำลึกนี้ ที่เธอก็จะเป็นคนปลุก
เพราะว่ารักเธอยังไงละ
ภายใต้ห้วงน้ำลึกที่ไม่น่ายินดี สิ่งที่จำเป็นสำหรับผมที่ไม่ค่อยอยากจะลืมตาตื่นขึ้นมานั้น
ผิวน้ำที่สะท้อนภาพแผ่นหลังของเธอ ดวงอาทิตย์ของผมที่ส่องแสงเป็นประกาย
หลั่งไหลไปอย่างยุ่งเหยิง ภายใต้ห้วงน้ำนี้ใครกันที่จะยื่นมือมาหา
ข้างนอกฟ้าแจ่มใส ขอให้เธอโชคดี อีกเดี๋ยวผมก็คงจะลืมตาตื่นแล้วละ
No comments:
Post a Comment